Alexander Lantink | Arlan groep en Colocenter

Alexander Lantink | Arlan groep en Colocenter

Estafette-interview | oktober 2020 | Week 42 | #22

Het estafette-interview is een podium, speciaal voor onze leden, zodat we elkaar – juist nu – nog beter leren kennen. Daarom geven we de komende tijd onze VSRR-leden de ruimte om meer over zichzelf te vertellen aan alle andere leden. Elke woensdag valt het interview op de digitale deurmat én je kunt alle interviews tot nu toe hier teruglezen. We stellen je graag voor aan Alexander Lantink.

Naam en bedrijf
Mijn naam is Alexander Lantink. Ik ben opgegroeid in het Westland en voor een studie economie aan de Erasmus Universiteit naar Rotterdam verhuisd. Die studie was een langdurig maar studentikoos traject. Tijdens de studie heb ik een tijdje een eigen IT bedrijf gehad. Uiteindelijk heb ik toch voor de studie gekozen, het bedrijf verkocht, en daarna met nog een leuk uitwisselingsjaar in Zuid-Afrika de studie afgemaakt. Hierna ben ik voor het familiebedrijf Arlan groep bv gaan werken. Hier horen nog een aantal vastgoed-BV’s onder, zoals Sevenborgh, Coelenborgh en Lanvas vastgoed bv. Daarnaast zijn er nog wat ontwikkelingsentiteiten.

Na het te vroeg overlijden van mijn vader in 2016 ben ik (automatisch) directeur geworden van deze bedrijven. Samen met mijn collega Ewout Vernhout zetten wij het bedrijf nu voort.
Naast alleen maar vastgoed gerelateerde zaken begon de IT kant ook weer wat te kriebelen. Daardoor heb ik in 2012 in een stuk eigen vastgoed in Zoetermeer wat leeg was komen te staan een datacenter ontwikkeld. Niet zo groot als die van Google, maar we voorzien hiermee in een leuke regionale behoefte.
Mijn dagelijkse werkzaamheden bestaan dus soms uit twee petten, heen en weer rijden tussen Zoetermeer en Rotterdam gebeurt dus regelmatig.

Waar woont je huis, wat voor relatie, kinderen?
Sinds het begin van mijn studie (1997) woon ik in Rotterdam, en voel me ondertussen dus een echte Rotterdammert. De laatste 11 jaar woon ik zeer tevreden in Park 16-hoven. Ik ben getrouwd met Anneke, en heb een zoon Luca (8) en dochter Anouk (6).

Waar kunnen we je van kennen?
Uiteraard van de VSRR. Ik ben al lid sinds het eerste uur, en mis maar weinig bijeenkomsten. De oudste bijeenkomst die ik nog kon terug vinden in email en kalender was op 2 november 2011. We hebben toen de net opgeleverde Red Apple bezichtigd.

Waar kunnen we je voor bellen?
Zodra het weer mag voor een gezellige borrel ergens op een terras in het zonnetje.

Waar vinden we je op zondagmorgen?
Meestal maar gewoon saai thuis, een rustige ochtend. Eigenlijk de enige ochtend in de week dat even niks moet/hoeft.

Beste restaurant
Restaurant Chung, enigszins verstopt aan de Noordmolenwerf. Van buiten ziet het er niet uit, maar van binnen word je getrakteerd op Aziatisch fusion met fantastische wijnen erbij.

Mooiste gebouw
Gebouw Hofpoort, ofwel de shell toren. Misschien niet het mooiste gebouw van de stad, maar we hebben daar 10 jaar kantoor gehouden op de 17e verdieping. Het mooie van dit gebouw is dat het redelijk solitair staat, waardoor je rondom een fantastisch uitzicht had. Van Ridderkerk tot Delft/Den Haag. Ik ben 1 keer op het dak geweest, dat is best indrukwekkend…zonder balustrade…
Leuke anekdote van het gebouw. Op de plek waar ooit het shell logo hing bevind zich nu een goudkleurige bal. Dit symboliseert de parel die uit de shell schelp is gekomen.

Eerste herinnering aan Rotterdam
Als kleine jongen in de vakantie een dagje met papa mee naar kantoor aan de Westblaak in de grote stad. En dan voor de lunch pizza halen op het Binnenwegplein.

Mooiste plek in Rotterdam
Als je mooie plekjes zoekt moet je toch juist niet in 010 zijn, ten minste, dat roepen ze in 020…
Maar zonder dollen, op het terras van de Koninklijke Roei- en Zeilvereniging ‘De Maas’ aan de kop van de Veerhaven heb ik toch wel een aantal hele mooie borrels gehad. Het uitzicht is fantastisch, met al het waterverkeer wat langs komt.

Inspiratiebron
Misschien een beetje een dooddoener, maar toch wel mijn vader. Ondernemerschap zat in de familie, en daardoor bij mij er ook al vroeg in. Dit kostte me zelfs bijna mijn studie. Hoewel mijn vader mij hier vrij in liet, gaf hij toch altijd goede raad. Hij heeft mij verder nooit gevraagd of gedwongen in het familie bedrijf te stappen. Uiteindelijk is dat toch gebeurd, al geef ik daar nu een eigen zwaai aan.

Guilty pleasure
Een jaartje terug heb ik rally rijden ontdekt. Zie ook de vraag van Ferenc een stukje verderop.

Afgelopen maand meest gedraaid op Spotify
Ik heb geen zin om na te denken over muziek, ik zet de radio aan(Q-music of BNR) en hoor wel wat er langs komt.

Wat doe je het liefst als je niet werkt?
Ik ben altijd wel iets met computers aan het doen.

Wat is het leukste dat je afgelopen maand hebt gedaan?
Zakelijk hobbelt het in deze corona tijd maar een beetje door.
Privé was het hoogtepunt toch wel een dagje crossen met een buggy op het motorcross circuit in Oss op uitnodiging van Polaris.

Wie / welke specialismen heb je nodig in je dagelijks werk?
Op de universiteit heb ik een hoop economische zaken geleerd. Echter zie ik achteraf, hoewel die kennis handig is, dat dat niet het belangrijkste was. 3 stappen vooruit en gestructureerd denken is wat het verschil maakt. Een vaardigheid die onderliggend erin geslepen wordt tijdens de studie.

Hoe kun jij andere leden verder brengen in hun werk?
Op de bijeenkomsten een bron van reflectie zijn. Mijn idee van het doel van de VSRR is de mogelijkheid tot het spiegelen van ideeën, en daardoor een betere strategie te kunnen bepalen.
Je moet de VSRR niet zien als commercieel platform. Ik ben lang lid, en heb de leden die dat als doel hadden zien komen en gaan.

Wat is het beste carrière advies wat je ooit hebt gehad?
Doe iets waar je plezier in hebt. Haal bevrediging uit je werk.
Zo vaak zie je mensen die met tegenzin naar hun werk gaan. Mensen in de lift met de opmerking : “nou, het moet maar weer…” Daar heb ik dan medelijden mee.

Wat wil je later worden?
Iemand die genoten heeft van het leven, er zoveel mogelijk uit gehaald heeft. Carpe Diem.

Ik geef het stokje door aan Laurine van Schie-Kooman van EBH Legal Advocaten en mediators en wil van haar ook nog weten: wat ze vindt van de nieuwe AAZ( Architect Aan Zet) regeling in Rotterdam. Hierbij is het mogelijk zonder vergunning en leges, maar wel met behulp van een gecertificeerd architect een huis te bouwen.

Vraag speciaal aan jou namens Ferenc van Rijnsoever van De Groot Installatiegroep: Vertel het verhaal nog eens van je woestijn tocht met je auto.…..
Nou Ferenc, daar komt ie dan, een lang verhaal kort. Wie het lange verhaal wil lezen moet de link onderaan maar even klikken.

Een jaar terug ben ik door een buurman geïnspireerd om aan een rally mee te doen. Deze rally rijdt de oude route naar Dakar(Senegal), dus door Marokko en Mauritanië. Afgelopen januari was het zover. Een fantastisch avontuur, met de start in het oosten van Marokko, dwars door de bergen en de woestijn naar Mauritanië.
Daar ging het echter mis, de eerste stage in Mauritanië liep de motor vast, en moesten we opgeven. We hebben 30 uur in de woestijn moeten bivakkeren voordat we gered konden worden. De auto moesten we achterlaten, die stond op een onmogelijke plek, en 3500KG sleep je niet zomaar weg.
We hebben de rally uitgereden door mee te rijden met andere support teams. Vanaf Dakar vlogen we weer naar huis.

Echter stond de auto nog steeds in de woestijn, die moest eruit. Ingeschakelde Mauritaanse hulp vroeg alleen maar meer geld en er gebeurde niks. Dus ben ik eind februari weer die kant op gevlogen om zelf regie te voeren.
Uiteindelijk met een monteur de woestijn in om de auto daar te plekke te repareren, een andere optie was er niet. Motor uit elkaar en een nieuwe krukas erin….midden in de woestijn/zand/wind etc. Maar hij reed weer.

Toen ben ik terug gaan rijden naar NL. Elke dag circa 1000 km. Tot ik in Spanje aankwam. De radiator was volledig lek geslagen. Een Toyota dealer kon helpen, maar de corona lockdown kwam eraan, dus op de valreep een dag voor de spaanse lockdown naar huis gevlogen. Uiteindelijk kon ik op 5 juli weer die kant op vliegen, de auto was ondertussen gefixed. Ik heb toen de laatste 1700 km’s naar huis kunnen afleggen.

Komend jaar doe ik weer mee, als alles doorgaat met corona, maar deze keer in een buggy van Polaris. Ook interesse om zo’n avontuur eens mee te maken? Kom eens langs voor koffie. Het hoeft allemaal niet zo duur te zijn als men denkt!

Voor het uitgebreide verhaal met foto’s, kijk eens op:
desertwarriors.nl

Visitekaartje
Alexander Lantink
LinkedIn
W www.arlan.nl
M alexander@colocenter.nl
T  06 – 24 24 82 36